Recensie 'Skate Kitchen'

Skate Kitchen volgt Camille (Rachelle Vinberg) terwijl ze zich op haar skateboard door de straten van New York beweegt. Regisseur Crystal Moselle zet de vriendschap die Camille sluit met de meiden van Skate Kitchen op een intieme manier neer. Het plot staat niet voorop, maar als je je eenmaal overgeeft aan het gemoedelijke tempo is er veel interessants te vinden in deze zomerse film.

A sunny day in New York

Die zomerse sfeer brengt een gevoel van vrijheid met zich mee. De kleuren zijn intens, het tempo gemoedelijk en de belichting warm. De sfeer wordt benadrukt door de passende soundtrack, van de in het oor springende originele score van Aska Matsumiya tot nummers van bijvoorbeeld Khalid. Daarmee brengt de film ook een bepaalde levendigheid met zich mee, waardoor het heel gemakkelijk is om je voor te stellen dat er niets fijner is dan skaten en je onttrekken aan het toezicht van volwassenen.

Ontsnappen aan gezag

Dat Camille het ouderlijk gezag is, komt doordat haar moeder niet meer wil dat ze skate na een harde val. Daarom loopt Camille weg en sluit zich aan bij de meiden van Skate Kitchen, die ze kent van Instagram. De opbouw naar de ruzie tussen Camille en haar moeder is echter te beknopt. Het lijkt niet alsof er een logische geschiedenis achter hun verstoorde relatie zit en hoewel Camille later vertelt over haar thuissituatie, was het beter geweest als haar ouders helemaal geen rol van belang hadden gespeeld in de film. De andere jongeren in Skate Kitchen lijken namelijk ook geen ouderfiguren te hebben, behalve een vriendelijke vader bij wie de groep mag komen chillen. Meer is ook niet nodig, want juist de vriendschap die tussen de meiden ontstaat is sterk neergezet.

Vriendschap

Waar de relatie tussen Camille en haar moeder steekjes laat vallen, voelen de gesprekken tussen de jongeren authentiek. Het is fijn om te zien hoe ze elkaar steunen. Natuurlijk is er ook conflict en dat komt in de vorm van Devon (een roodharige Jaden Smith). Hij was het vriendje van een van de andere meisjes, maar wordt ook een collega van Camille. Ze gaat steeds meer met hem optrekken en ze past prima in het groepje van skatende jongens waar Devon bij hoort. Dat Camille bij de jongens aansluit zorgt ervoor dat de film zowel een inkijkje biedt in de wereld van de vrouwelijke skaters (die in eerdere skatefilms Minding the Gap en Mid90s onderbelicht bleven) als die van de jongens. Skate Kitchen kaart dan ook het seksisme aan en doet dat vaak op een humoristische manier. Zo merkt een van de meiden van Skate Kitchen op "damn too many penises in the way" als jongens hen weer eens proberen te intimideren om weg te gaan.

Moselles film is dus vooral een sterk sfeerbeeld van New York in de zomer, van vriendinnen die opgroeien en van de skatewereld. De fijne soundtrack en de gave shots van de tricks die ze uitvoeren maken het een film die heerlijk is om een avond mee door te brengen.