Recensie 'The Invisible Woman'

De meeste mensen zullen hem kennen als Voldemort uit de Harry Potter-films, maar in The Invisible Woman zien we een totaal andere kant van Ralph Fiennes, waar hij in de huid kruipt van de gerenommeerde schrijver Charles Dickens. Door de adembenemende kostuums en de prachtige decors waant de kijker zich echt in het Victoriaanse Londen, en een sterk staaltje acteerwerk maakt het plaatje helemaal compleet.

Het geheim van Charles Dickens

Het is een aantal jaar na het overlijden van Charles Dickens (Ralph Fiennes), en Nelly (Felicity Jones, Like Crazy) vertelt haar verhaal aan de kijker door middel van flashbacks. Nelly speelde vroeger regelmatig rolletjes in toneelstukken, en zo ook in een toneelstuk van Charles Dickens. Er is direct een klik tussen hen, en uiteindelijk resulteert dit in een affaire. Deze moet uiterst geheim gehouden worden omdat het de reputatie van beiden zou kunnen aantasten. En dat blijkt niet erg eenvoudig te zijn.

Dit is pas de tweede film die Fiennes regisseert, maar het lijkt alsof hij het al jaren doet. Hij heeft veel aandacht besteed aan de vormgeving van het verhaal, en dat is ook te zien. Het camerawerk is spectaculair en Jones en Fiennes hebben veel chemie. Hierdoor krijgt de film een extra lading, omdat de personages goed uit de verf komen.

Subliem camerawerk

Het camerawerk van deze film verdient een grote pluim. Scènes worden tot in minutieuze details weergegeven, door te focussen op een stukje jurk of op een deel van het gezicht. Op deze manier word je als kijker als het ware in de film gezogen. Opmerkelijk is dat dit verhaal vanuit het oogpunt van Nelly wordt verteld, in plaats van dat van Charles Dickens. Deze indruk wekt de trailer namelijk niet. Deze kijk door de ogen van Nelly is zeer verfrissend, en laat een andere, meer sombere kant van het verhaal zien.

Hevige violen

Ook het geluid in The Invisible Woman speelt een grote rol. Door gebruik te maken van extreme stilte of juist indringende vioolmuziek wordt het verhaal kracht bijgezet. Dialogen worden scherper, en emoties komen heviger over. Ook het geluid van de zee komt vaak terug: wanneer Nelly in beeld verschijnt, hevig stampend over het strand, wordt ze vergezeld door het geluid van golven en violen. De scène komt hierdoor dramatischer over.

The Invisible Woman is dus absoluut de moeite waard. De manier waarop het camerawerk en het geluid samenkomen, zorgt voor een intrigerend resultaat. Ralph Fiennes en Felicity Jones leveren een geweldige acteerprestatie, en ook de decors en de kostuums zijn fantastisch. Deze film is dan ook niet voor niets genomineerd voor een Oscar voor beste kostuumontwerp. Het aantal nominaties had er best meer mogen zijn.