Recensie 'Super Mario Bros: The Movie'

Na de complete live-action miskleun in 1993 was het lang wachten tot er überhaupt weer gedacht werd om Super Mario weer naar het grote doek te halen. Na het succes van concurrent Sonic in 2020 en 2022 vond Nintendo dat de tijd rijp was voor een nieuwe poging. Nu in 2023 is het dan eindelijk zover. Lukt het nu wel om 's werelds bekendste loodgieters een degelijke film te geven?

Wereldberoemde loodgieter

Wie weet er niet bij het horen van de naam Super Mario dat we het hebben over de wereldberoemde loodgieter die sinds de arcade game uit 1983 in 1985 voor het eerst thuis te spelen was op het Nintendo Entertainment System, kortweg de NES? Sindsdien zijn er vele Mario-games gemaakt waar generaties veel plezier van hebben gehad tot op de dag van vandaag.

Brooklyn-buizen

De film begint met de broers Mario en Luigi die in Brooklyn als loodgieters hun geld proberen te verdienen. Van hun grote Italiaanse familie lijkt alleen hun moeder echt in hen te geloven. Als ze op een dag bij een klus toevalligerwijs onder New York in het gangenstelsel een apart buis ontdekken, begint het grote avontuur. Ze worden de wereld van Bowser en Prinses Peach ingezogen.

Stemmencast

De stemmencast van deze animatiefilm van de makers van Despicable Me (2010) is goed gekozen en voelt vertrouwd aan. Ook al hebben we eigenlijk geen idee hoe de karakters zouden moeten klinken, op "It's a me, Mario!" na. Mario wordt vertolkt door Chris Pratt en zijn broer Luigi door Charlie Day. Daarnaast hebben we niemand minder dan Jack Black die de stem van Bowser mag oppakken en wordt Prinses Peach vertolkt door Anya Taylor-Joy. Keegan-Michael Key (Toad) en Seth Rogen (Donkey Kong) maken de line-up compleet.

It's in the details

Maar waar de film echt haar punten verdient, zijn alle details. Voor de neutrale kijker is Super Mario Bros: The Movie (2023) gewoon een grappige animatiefilm, maar voor de gamers die de diverse spellen ooit gespeeld hebben, is de film bijna een treasure hunt. Soms heel subtiel en soms heel duidelijk zit de film vol met verwijzingen naar alle games van Mario en consorten. En juist die subtiele verwijzingen zoals naar de originele Donkey Kong arcade game uit 1981 (de eerste game waar Mario zijn opwachting in maakte voor hij een eigen game kreeg) zijn het leukst. Componist Bryan Tyler heeft de originele game muziek van Koji Kondo daarnaast briljant omgevormd naar filmmuziek, maar wel met de herkenning erin van die deuntjes. Jack Black weet zelfs nog wat Tenacious D aan de film toe te voegen met Bowser.

Conclusie

Super Mario Bros. Movie is een leuke film voor het hele gezin. Uiteraard is het geen diepgaande film met sterke verhaallijn, maar dat zal de kleinsten onder ons weinig uitmaken. Voor de mensen die bekend zijn met de spellen is de film een grote speurtocht door bijna 30 jaar Mario-games. Dankzij Illumination is de film een prachtige kleurrijke animatiefilm geworden met mooie details. Kortom, Mario heeft eindelijk de film gekregen die hij verdient. En dit zal vast niet de laatste zijn.