Recensie 'Edge of Tomorrow'
Frisse herhalingsoefening

Tom Cruise op een iets gedempt volume en Emily Blunt in 'full metal'-modus maken dit tot een vlotte en frisse actiefilm. De makers weten de humor en emotie te vinden in een wat afgezaagd uitgangspunt: Cruise moet de aarde van de aliens redden en beleeft daarbij dezelfde dag telkens opnieuw.
Het klinkt nogal overbodig. Een film over hoe de mensheid weer eens onder de voet wordt gelopen door buitenaardse wezens en door een eenzame held gered moet worden. Een held die bovendien dezelfde dag telkens opnieuw beleeft. Dat laatste gegeven werd - naast natuurlijk in de klassieker Groundhog Day - al een keer heel mooi uitgewerkt in Source Code uit 2011, waarin een soldaat op die manier een bomaanslag in een trein moet zien te voorkomen. Dus waarom zouden we dat nog een keer overdoen? Maar in plaats van een topzwaar sci-fi-spektakel is Edge of Tomorrow in de capabele handen van regisseur Doug Liman een frisse en lichtvoetige film geworden.
Invasie
Het draait allemaal om William Cage (Tom Cruise), een officier met een kantoorbaan. Als oud-reclameman moet hij ervoor zorgen dat zo veel mogelijk nieuwe rekruten zich aanmelden voor de internationale strijdmacht. Die neemt het op tegen de buitenaardsen die inmiddels bijna heel Europa in handen hebben. Die invasie zelf zien we niet, alleen wat onheilspellende nieuwsberichten. Een slimme keuze, want zo blijft de kijker in spanning over wie die vijand precies is. Bovendien voorkomt Liman daarmee dat hij zijn budget moet spenderen aan scènes waarin een paar hoofdsteden worden weggevaagd. Dat hebben we inmiddels vaak genoeg gezien.
Blufpoker
Cage krijgt de opdracht om mee te reizen met de troepen die vanuit Engeland het Europese vasteland gaan heroveren. De bedoeling is dat hij het geheel vastlegt in een promotiefilm. Hij probeert zich daar met een potje blufpoker onderuit te werken, maar dat gaat helemaal mis: hij belandt voor straf bij de stoottroepen die als eerste aan land zullen gaan. Cruise is leuk als de gladde reclamejongen die opeens op het slagveld terechtkomt. Terwijl hij nog vertwijfeld roept of iemand weet hoe dat harnas werkt dat hij aan heeft, wordt hij al gedropt op het Normandische strand. Voor Cage goed en wel doorheeft hoe hij moet richten en vuren wordt hij al te grazen genomen. Game over.
Ommekeer
Maar dan begint het hele spel opnieuw. Hij wordt de dag daarvoor wakker en is opnieuw het groentje dat naar het slagveld wordt gestuurd. Maar net als Bill Murray in Groundhog Day leert hij elke keer wat bij: hoe zijn wapens werken, wanneer hij dekking moet zoeken, hoe hij zijn kameraden kan redden. De echte ommekeer komt als hij gaat samenwerken met 'Full Metal Bitch' Rita (Emily Blunt, verrassend overtuigend als ijzervreter). Deze oorlogsheldin lijkt als enige te begrijpen wat er met hem aan de hand is.
Edge of Tomorrow is een voorbeeldige actiefilm, die als belangrijkste pluspunt een strak scenario heeft (gebaseerd op een boek van Hiroshi Sakurazaka). De vaart zit er vanaf het begin goed in, de actiescènes komen op de juiste momenten en de scenaristen weten de humor en emotie in het basisgegeven van de film te vinden. Ook niet onbelangrijk: regisseur Doug Liman houdt Cruise goed in toom. Zijn manische energie wordt hier een paar streepjes teruggeschroefd. Op dat volume is Tom Cruise als actieheld moeilijk te overtreffen.