Recensie 'Wheel of Fortune and Fantasy'

De Japanse regisseur Ryûsuke Hamaguchi brak internationaal door met zijn film Drive My Car (2021) die onlangs nog de Oscar won voor Beste Internationale Film. In hetzelfde jaar maakte hij ook nog het drieluik Wheel of Fortune and Fantasy (2021). In twee uur tijd komen er drie verhalen voorbij die qua thematiek met elkaar verbonden zijn. Weet Hamaguchi ons dit keer weer net zo te betoveren of moeten we vaststellen dat dat dit keer niet gelukt is?

Liefdesperikelen

Ook deze drie korte verhalen gaan over menselijke relaties en hun tekortkomingen, zoals we inmiddels gewend zijn op minimalistisch niveau. In het eerste verhaal Magic (or Something Less Assuring) gaat het om de twee vriendinnen Meiko (Kotone Furukawa) en Tsugumi (Hyunri), die achter op de bank van een taxi aan het kletsen zijn over een man die Tsugumi heeft ontmoet. Ze is duidelijk verliefd. Al gaande beseft Meiko dat het om haar ex gaat. Als Tsugumi de taxi heeft verlaten, vraagt ze de chauffeur om rechtsomkeer te maken en terug te rijden. Eenmaal daar besluit ze haar ex te bezoeken. Dit leidt tot een hevige discussie. Het is het eerste uitstekende verhaal waar Hamaguchi mee opent en dat komt vooral door de personages. Wat drijft hen en wat zal de uitkomst voor de ander betekenen? Dat er meerdere mogelijkheden zijn, laat het einde van deze eerste korte film zien.

Erotiek en proza

In het tweede verhaal, Door Wide Open, gaat het om de universiteitsprofessor Segawa (Kiyohiko Shibukawa) die net een literatuurprijs heeft gewonnen voor zijn eerste roman. Sasaki (Shouma Kai) is een student die door de professor van de universiteit is verwijderd, die een relatie heeft met de oudere student Nao (Katsuki Mori). Uit bitterheid en wrok vraagt hij aan Nao om de professor erin te luizen. Maar dat neemt een andere wending voor alle partijen. Erotiek en literatuur spelen in dit verhaal een grote rol en maken dit een spannend en interessante korte film.

Communicatie en misverstanden

In het derde verhaal, Once Again, leven we in een tijd waarin iedereen weer pen en papier gebruikt, nadat een computervirus alle persoonlijke gegevens vrijgeeft en deelt met andere gebruikers. Moka (Fusako Urabe), een ietwat oudere vrouw, bezoekt een schoolreünie in de hoop daar haar vroegere vriendin te spreken. Die vriendin is er niet maar de volgende dag bij het station komt ze haar opeens tegen. Ze begroeten elkaar en gaan het gesprek aan. Maar gaandeweg blijkt de vriendin iemand anders te zijn. Dit laatste korte verhaal maakt helaas de minste indruk. Het voelt een beetje geforceerd aan en de vriendschap maakt geen indruk. Jammer, want normaal gesproken kan zo'n ontmoeting vaak tot iets moois leiden en een geloofwaardig verhaal opleveren.

Niet zo betoverend

Wheel of Fortune and Fantasy is niet zo betoverend als zijn meesterwerk Drive My Car. Maar je zou deze film gerust een vingeroefening kunnen noemen voor zijn magnus opus. Alle elementen zitten erin, maar alles bij elkaar genomen is de film nog net niet goed genoeg. Buiten kijf staat echter dat Hamaguchi een groot talent is met oog voor regie en gevoel. Niet voor niets won de film de Zilveren Beer op de Berlinale 2021. Hamuguchi weet hoe dan ook verrassende films met nieuwe invalshoeken te maken die leunen op sterke karakters. Een regisseur om in de gaten te blijven houden.