Recensie 'The Angry Birds Movie'
Ham & eggs

Oké, het is misschien een klein beetje absurd om een mobile game te vertalen naar het grote doek. Maar Angry Birds: The Movie is toch niet een van de slechtste animatiefilms dit jaar. Ook al is de film niet gericht op het hele gezin.
Geknor
Het verhaal is vrij simpel: er bestaat een eiland genaamd Bird Island waar vogels wonen die niet kunnen vliegen. Ze leven een gelukkig bestaan en zijn over het algemeen altijd vrolijk. Allemaal behalve Red (Jason Sudeikis) die zich vaak ergert aan de andere vogels en zich door zijn temperament een buitenbeentje voelt. Wanneer Red op een kinderfeestje zijn woede niet kan inhouden wordt hij gedwongen om een woedebeheersingscursus te volgen. En terwijl hij samen met wat andere vogels zijn woede in bedwang probeert te houden, wordt het eiland bezocht door een schip vol met groene varkens die op het eerste gezicht vriendelijk zijn maar uiteindelijk snode plannen hebben.
Kleintjes
Vanaf het begin is het duidelijk dat de film gericht is op een zeer jong publiek. Daar is natuurlijk niets mis mee en wanneer men kids mee zal nemen naar deze film zullen in ieder geval zij een geweldige tijd hebben. Maar voor de volwassenen is dit jammer genoeg niet de Pixar of Dreamworks-achtige film die ook rekening houdt met de ouders in het publiek. De grappen in de film zijn al honderden keren gemaakt in een of andere vorm. Deze makkelijke grappen werken absoluut mits je onder de tien jaar bent. Schrijver Jon Vitti heeft zelfs op basis van een simpel spelletje een aardig plot geschreven. Maar ook hier moet men geen diepere betekenis proberen te vinden of een eerlijke boodschap zoals in een Disney-film.
OK
De animatie ziet er daarentegen wel goed uit en het is duidelijk dat hier tijd en geld is ingestoken. En ook de stemacteurs zijn niet zomaar de eerste de beste: Maya Rudolph, Danny McBride, Bill Hader, en zelfs Sean Penn doet een stemmetje in Angry Birds: The Movie. Maar dit is ongeveer hetzelfde zoals Vin Diesel in Guardians of the Galaxy: hij gromt hier en daar een beetje. Had hij wel tekst gehad, dan was zijn rol waarschijnlijk van dezelfde kwaliteit als de rest van de cast, die zoveel mogelijk hun best doet om grappig te klinken aangezien de grappen simpelweg niet van hun niveau zijn. Het voelt een beetje aan als chef-koks die ineens boterhammen met pindakaas moeten smeren. De film is uiteraard ook in het Nederlands te zien en daarmee uitermate geschikt voor kinderen onder de tien jaar, maar valt daarmee niet in de categorie “pret voor het hele gezin”. In dat geval moeten we nog een aantal maanden wachten tot Pixars Finding Dory uitkomt. De kleintjes zullen deze film waarschijnlijk net zo leuk vinden als Angry Birds: The Movie, maar gelukkig denkt Disney meestal ook nog aan de ouders.
Angry Birds: The Movie is geen slechte film, het doet immers precies wat de intentie is: kinderen entertainen. Maar het gebrek aan originaliteit en het gemis van slimme grappen maakt dit niet meer dan het is, een kinderfilm voor kinderen.