Recensie 'Have a Nice Day'

Om een verhaal te vertellen is niet meer nodig dan een tas vol met gestolen geld. Nieuws van de roof verspreidt zich als een lopend vuurtje en het plot vormt zich er als het ware vanzelf omheen. Naast een huurmoordenaar en wat kopstukken uit de lokale maffia duiken er talloze randfiguren op die zich ermee gaan bemoeien, in de hoop een graantje mee te pikken van de rijkdom die de tas belooft.

Have a Nice Day is een animatiefilm van de Chinese Jian Liu en speelt zich af in een grote stad in het hedendaagse China. De film zou de stempel 'thriller' met recht mogen dragen, maar de naam 'misdaadkomedie' misstaat ook niet. De fragmentarische scènes, snelle dialogen en aanhoudende agressie doen af en toe denken aan de vroege films van Tarantino, maar dan met een hedendaags en Chinees karakter. Er is geen hoofdpersonage, iedereen danst naar de pijpen van het geld. Het chaotische karakter van de film maakt de verhaallijn in het begin wat onduidelijk, maar langzaam maar zeker valt alles op zijn plek.

Geleid door hebzucht

In de film lijkt iedereen geobsedeerd met het in handen krijgen van het geld. Ieder met eigen motieven. Allen hebben een eigen verhaal, maar in elkaars ogen wordt iedereen gereduceerd tot een gierige egoïst die een ander niks gunt. Ze zitten elkaar voortdurend in de weg en dwarsbomen elkaars plannen, geleid door de droom om rijk te worden, liefde te vinden of eindelijk van hun zorgen af te zijn. Maar waar komt het geld eigenlijk vandaan? En belangrijker: waar is het geld eigenlijk? De film is nu en dan zeer voorspelbaar, maar weet de kijker ook de verrassen. Have a Nice Day zit vol met tragikomische misverstanden, wederzijds onbegrip en gevalletjes 'verkeerde tijd verkeerde plaats'.

De simpele doch stijlvolle beelden worden begeleid door verrassende muziek die op onverwachte momenten de stilte afwisselt. Het effect van de soundtrack is krachtig en doet de sfeer van de film plotseling veranderen.

Remix

Het decor van de film is de grote stad bij nacht en leent zich uitermate goed voor grote contrasten. Rijkdom tegenover armoede, gelikte popcultuur tussen de vervallen huizen en een interessante vermenging van Chinese en Amerikaanse popcultuur. Ook het vallen van de duisternis doet niemand iets: de personages zijn 24 uur per dag online en mobieltjes rinkelen constant. Trump en de Brexit komen voorbij, alsmede een discussie over welke invloedrijke uitspraak ook alweer van Steve Jobs was. Het is een film vol verwijzingen en de film valt te beschouwen als een soort remix van de moderne populaire cultuur. De actualiteit van de film benadrukt de tijdloosheid van hebzucht en steekt de draak met het geromantiseerde beeld van rijkdom en de georganiseerde misdaad.

De krappe anderhalf uur vol ironie, cynisme en toevalligheden maken Have a Nice Day tot een zeer vermakelijke doch kritische film waarin ongeveer alle normen en waarden worden verworpen, om vervolgens te worden omarmt. Dit alles bekeken door het portret van Mao, dat op al die begeerde biljetten is afgebeeld.