Recensie 'About Time'

Stel je voor, na een stuntelige eerste vrijpartij of een awkward weerzien met je eerste liefde, hoef je alleen maar een donkere ruimte op te zoeken, je vuisten stevig te ballen, te denken aan het moment en daar ga je: je bent terug in de tijd en kunt het allemaal opnieuw doen. En dit keer goed! Voor de jonge advocaat Tim Lake (Domhnall Gleeson, Harry Potter and the Deadly Hallows, True Grit) wordt dit werkelijkheid in de, ja je raadt het al, romantische komedie About Time.

Op 21-jarige leeftijd krijgt de ietwat knullige Tim van zijn vader (Bill Nighy, Love Actually, Harry Potter and the Deadly Hallows) te horen dat de mannen in zijn familie over deze gave beschikken. Wanneer Tim verliefd wordt op de onzekere Mary (Rachel McAdams, The Vow, Midnight in Paris), besluit hij de gave in te zetten om haar te veroveren. Je wordt als kijker meegenomen in het leven van Tim en zijn tijdreisjes. Uiteindelijk komt Tim er, mede dankzij de wijze levenslessen van zijn vader, achter dat tijdreizen niet alleen maar voordelen heeft.

Hooggespannen verwachtingen

Van schrijver en regisseur Richard Curtis, bekend van Notting Hill en Love Actually, wordt tegenwoordig het een en ander verwacht. Love Actually (2003) won namelijk maar liefst tien filmprijzen en Notting Hill (1999) won er zelfs nog meer. Maar Curtis maakt deze hooggespannen verwachtingen waar, About Time is een leuke, grappige film geworden. Het verhaal op zichzelf is wel een stuk simpeler, en een tikkeltje saaier, dan de voorgaande succesvolle scenario's, maar Curtis weet het verhaal wederom gepast in beeld te brengen. De familie Lake wordt op een mooie, subtiele wijze weergeven. Je ziet hoe de familie zich met een lach en een traan door de moeilijke momenten van het leven slaat. Je wordt hier als kijker in meegenomen en begint bijna zelf van de personages te houden.

Stuntelige versierpogingen

Daarnaast is de film grappig, je betrapt jezelf gniffelend in de bioscoopzaal. Vooral het buitenbeentje van de familie, zus Kit Kat (Lydia Wilson, Never Let Me Go), en de vergeetachtige Uncle D (Richard Cordery, Les Misérables) maken je aan het lachen. Voeg daar de stuntelige, maar zeer herkenbare, versierpogingen van Tim aan toe en het plaatje is compleet: "Mary, that's my mother's name", "I remind you of your mother…?"

Tot slot is ook de casting is uitstekend uitgevoerd. Domhnall Gleeson zet de rol van onhandige, maar ontzettend lieve Tim erg goed neer. De chemie in de scènes met Bill Nighy is duidelijk voelbaar en dit maakt deze scènes erg prettig om te kijken. McAdams weet subtiliteit in de film uit te vergroten en speelt lieflijk haar onzekere zelf.

Kortom, verwacht bij About Time niets spectaculairs in de zin van snelle actie of uitvergrote dramatiek. De film is subtiel en het valt niet te ontkennen, je gaat zelf ook nadenken: what if…? Wat zou jij anders doen? De liefhebber loopt met een glimlach de zaal uit. Ja, leuk!