Recensie 'Begin Again'

John Carney, die al eerder het met muziek gevulde Once (2006) schreef en regisseerde, komt nu met het soortgelijke Begin Again. De hoofdrollen zijn voor Keira Knightley (Pirates of the Caribbean; Pride and Prejudice) en Mark Ruffalo (Now You See Me; Thanks for Sharing), en dit blijkt geen verkeerde keuze te zijn geweest. Hoewel Keira Knightley nog nooit een noot heeft gezongen, speelt ze nu een getalenteerde singer-songwriter die regelmatig in zingen uitbarst. Combineer dit met een fascinerende vertelstijl en een briljant uitgewerkt plot en je hebt een zeer geslaagd concept te pakken.

Levensweg

Gretta (Keira Knightley) is al een aantal jaar gelukkig samen met haar vriend Dave (Adam Levine, American Horror Story), die tevens zanger is. Wanneer hij zich te veel laat meeslepen met de roem die bij zijn carrière komt kijken, loopt de relatie uiteindelijk stuk en moet Gretta haar eigen weg weer zien te vinden. Muziekproducent Dan (Mark Ruffalo) raakt diezelfde dag zijn baan kwijt, en wanneer hij Gretta in een pub hoort zingen, is hij vastberaden om hun krachten te bundelen en zo samen een nieuwe weg in te slaan. Zonder hulp van een platenlabel gaan ze aan de slag om een album te maken. En dat brengt meer met zich mee dan alleen vermakelijke feelgoodnummers.

Flashbacks en flashforwards

De vertelstijl van Begin Again is zeer verfrissend en zorgt voor een snelle, maar begrijpelijke basis voor het verloop van de film. Zo wordt het verhaal door zowel het oogpunt van Gretta als dat van Dan bekeken, waardoor je verschillende perspectieven te zien krijgt. Door middel van flashbacks wordt de kijker op de hoogte gesteld van de geschiedenis van de personages. Deze flashbacks worden getoond nadat de film opent met een flashforward naar het belangrijkste moment in de film: de ontmoeting tussen Dan en Gretta. Alle individuele verhaallijnen komen telkens perfect bij elkaar en geven een extra dimensie aan de plot.

Kritisch

In de film wordt flink uitgehaald naar de platenindustrie. Zo lijkt de voornaamste boodschap te zijn dat muzikanten geen platenlabel nodig hebben om goede muziek te maken. Met een geïmproviseerde microfoon en een van de straat geplukt achtergrondkoor worden allerlei liedjes opgenomen op verschillende plekken in New York: van Central Park tot een metrostation. Met minimale middelen wordt uiteindelijk een compleet album gemaakt, wat veel echter voelt dan het album dat Gretta's vriend via een platenlabel uitbrengt, omdat Gretta vooral voor zichzelf lijkt te schrijven. Muziek is dus veelal persoonlijk en niet per se bestemd om geld in het laatje te brengen.

Blij gevoel

Begin Again wordt niet voor niets getypeerd als een feelgoodfilm, waarin de hoofdpersonages de kans krijgen opnieuw te beginnen door de kracht van muziek. Wanneer de end credits op het scherm verschijnen, zul je zeker een blij gevoel krijgen. Dit komt niet alleen door de vrolijke, mooie liedjes in de film, maar ook door het briljant uitgevoerde concept dat John Carney heeft bedacht. En van goede films wordt toch iedereen blij?