Recensie 'Rio, I Love You'

Ze schieten de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond: films met een stad als basis voor het verhaal. Woody Allen nam ons al mee naar Barcelona, Rome en Parijs en ook Emmanuel Benbihy timmert hard aan de weg met zijn 'Cities of Love'. Met wisselend succes.

Gelegen aan de schitterende Baai van Guanabara laat het bruisende Rio de Janeiro menig hart sneller kloppen. De stad verleidt met haar goudgerande stranden al jarenlang jong en oud en het is dan ook volstrekt begrijpelijk dat Emmanuel Benbihy na Parijs en New York zijn oog op Rio de Janeiro heeft laten vallen als decor van het derde deel van zijn 'Cities of Love'-serie, een bundeling korte verhalen met de liefde in en voor de stad als verbindende factor. Waar Paris, I Love You nog op de nodige positieve kritieken kon rekenen, werd op Benbihy's ode aan New York al minder enthousiast gereageerd. In de stad van de samba en bossanova wordt deze dalende lijn voortgezet.

Onsamenhangend geheel

De tien korte verhalen die in Rio, I Love You worden gebundeld vormen een onsamenhangend geheel, de pogingen van de filmmakers om met wat opzichtige trucjes de verhalen aan elkaar te knopen ten spijt. De verhalen duren gemiddeld net iets meer dan tien minuten en dat blijkt duidelijk te kort om diepgang in de verhaallijn en personages aan te brengen. Het merendeel van de verhalen mist daardoor geloofwaardigheid en is snel weer vergeten. Met erkende regisseurs als Paolo Sorrentino (La grande bellezza) en Fernando Meirelles (City of God) aan het roer, voldoet de film niet aan de verwachtingen. Voor de bonte verzameling acteurs (onder meer Vincent Cassel, Harvey Keitel en Vanessa Paradis geven acte de présence) valt er in het korte tijdsbestek dat zij hun kunsten mogen vertonen ook weinig eer aan te behalen.

Twee lichtpuntjes

Een positieve uitzondering vormen de producties van Nadine Labaki – die zelf ook meespeelt – en Guillermo Arriaga. Labaki vertelt over het dakloze jongetje João die in een treinstation op een telefoontje van Jezus wacht. Arriaga neemt ons mee in het leven van Texas, een bokser die onder invloed van alcohol een auto-ongeluk heeft veroorzaakt waarbij hij zijn linkerarm verloor en zijn vrouw Maria verlamd raakte aan beide benen. Vol van schuldgevoel heeft Texas er alles voor over om het geld bij elkaar te sprokkelen dat nodig is voor de operatie van Maria.

Te weinig liefde

De film bevat een aantal betoverende panorama's van Rio de Janeiro en brengt daarnaast plichtmatige bezoekjes aan het strand van Copacabana, de Suikerbroodberg en het standbeeld van Christus de Verlosser, maar dat is te weinig om de stad echt een rol in de verhalen te laten spelen. De verhalen zijn niet verweven met de stad en zouden zich stuk voor stuk ook elders kunnen afspelen. Dit zorgt ervoor dat Rio de Janeiro niet meer is dan een inwisselbaar decorstuk, waarmee de filmmakers onvoldoende blijk geven van hun liefde voor de stad.

Intussen staan de volgende steden al in de rij om zich op het witte doek de liefde te laten verklaren. Het is te hopen dat dit met meer overtuiging gebeurt dan in Rio, I Love You, anders verwordt dit ooit originele concept tot liefdeloze citymarketing.