Recensie 'Bird'

De films van regisseur Andrea Arnold spelen zich veelal af aan de onderkant van de Engelse en Amerikaanse maatschappij. Denk aan films als Fish Tank (2009) en American Honey (2016). In Bird (2024) speelt het verhaal zich af in Kent, in de zuidoostelijke hoek van Engeland, waar het armoe troef is en waar het gevaar op de loer ligt.

Onverantwoordelijke vader en een vreemde vogel

Bailey (nieuwkomer Nykiya Adams) woont met haar vader Bug (Barry Keoghan) en broertje Hunter (Jason Buda) in een kraakpand. Haar vader is een rijkelijk getatoeëerde nietsnut, die weinig verantwoordelijkheid en interesse toont in zijn kinderen. Ondanks zijn onvolwassen houding, gedraagt hij zich wel autoritair naar Bailey toe. Maar goed beschouwd was Bug ook nog maar een kind toen hij Hunter kreeg en twee jaar later kwam Bailey. Om aan die omgeving te ontsnappen, gaat ze er veelvuldig op uit om met haar telefoon allerlei taferelen te filmen, die ze later terugkijkt met een beamer op haar wand in de slaapkamer. Als ze op een dag de ietwat vreemd uitgedoste Bird (Franz Rogowski) tegenkomt, raakt ze geïntrigeerd door deze zonderlinge figuur. Vader Bug staat op het punt te trouwen met zijn nieuwe liefde Kayleigh (Frankie Box) en wil dat Bailey een roze jurk op de bruiloft draagt. Bailey weigert en gaat ervandoor. Bailey wil vrij zijn; zo vrij als een vogel. En laat deze nieuwe vriend zich nou net gedragen als een vogel.

Vanaf het moment dat Arnold laat zien dat Bailey voor het eerst ongesteld is, weet je dat er een transformatie aanstaande is. Dat zij zich los moet maken van wat anderen voor haar willen en ze neemt verantwoordelijkheid voor haar jongere stiefbroer en -zusjes. Bird speelt daar een belangrijke rol in. Deze zonderlinge figuur die met zijn ietwat vreemde houding iets losmaakt bij Bailey, is zelf zoekende naar zijn familie die in de buurt bij Bailey heeft gewoond.

Authentiek

Zoals altijd weet Arnold de grimmige werkelijkheid van het armoedige en gewelddadige bestaan van haar hoofdrolspelers feilloos weer te geven. Een wereld waarin goede en verantwoordelijke ouders eerder uitzondering dan regel zijn. Het is overigens ook een geschenk uit de hemel dat ze een talentvolle debutant als Adams voor haar film heeft weten te strikken. Ook Barry Keoghan als Bug is goed op dreef, de bijrollen zijn geloofwaardig en ze schuwt ook het geweld niet. Iets dat nog veelvuldig voorkomt in arme arbeidersgezinnen in het zuiden van Engeland.

De titel Bird is metaforisch voor wat Arnold wil vertellen met deze film. Anders dan anders kiest ze dit keer voor een wat meer magische, bijna sprookjesachtige benadering. Maar schijn bedriegt want het einde van de film is behoorlijk verontrustend, waarbij je in het midden kan laten of Bird nu een metafoor is of een verzonnen wezen. Hoe het ook zij, Arnold weet met haar trefzekere regie weer alles uit haar acteurs en het verhaal te halen. Een film die gezien mag worden maar die niet de kracht heeft van haar vroegere werk.