Recensie 'Black Easter'
Ongeloofwaardig verhaal over religieus fanatisme

Vier jonge genieën worden gerekruteerd voor onderzoek over materie transportatie. Per ongeluk ontdekken ze de mogelijkheid van tijdreizen. Ahmed Amir (Gerardo Davila), opdrachtgever, miljonair én moslimextremist is zeer blij met deze onvoorziene uitkomst. Hij wil de wereldgeschiedenis herschrijven door terug in de tijd te gaan om zo Jezus te kunnen vermoorden. Ja, je leest het goed. Had deze recensent maar een tijdmachine dan zou ik mezelf transporteren naar het moment voordat ik besloot Black Easter (2021) te bekijken.
Auteur en regisseur Jim Carroll heeft deze film eerder uitgebracht onder de naam Assassin 33 A.D. (2020). Of dit een goed teken is, valt te betwijfelen. Op zich heeft Black Easter een aantal interessante thema's: tijdreizen, wetenschap en technologie, religie, chaos en orde. De uitwerking met bizarre verhaallijnen, inconsistent semi-wetenschappelijk taalgebruik, belabberde montages en een rookmachine uit grootmoeders tijd is echter rampzalig te noemen en dit is tevens de essentie van deze film; door de geschiedenis te herschrijven ontstaat een apocalyptische wereld.
Kritische ontvangst
Carroll heeft met de insteek van religieus fanatisme een gewaagde stap genomen. De titel Black Easter refereert enigszins aan het goed vs. slecht concept: als het Christendom niet bestaat, is er geen Pasen, geen wederopstanding en een nieuw begin. In plaats daarvan is er een andere variant die het tegenovergestelde impliceert. Was de film beter ontvangen als de moslimextremist (in de film wordt het woord terrorist niet gebruikt) zou zijn vervangen door een christenextremist? Dat de film door sommigen wordt gezien als een aanklacht tegen de Islam, inclusief anti-propaganda en dat het de superioriteit van het Christendom benadrukt, is vergezocht. Daarvoor had deze film toch echt veel meer inhoud en continuïteit moeten hebben.
Karakters zonder diepgang
Elk hoofdpersonage hangt van clichés aan elkaar. Ram Goldstein (Morgan Roberts) is een zelfverklaard genie met megalomane trekjes. Dan is er Felix (Cesar D' La Torre), een typische nerd inclusief bril met jampotglazen. Simon (Lamar Usher) is een vrijbuiter en ziet nergens problemen, ook niet als hij vast komt te zitten in het jaar 33 n.C. En tenslotte is daar Amy (Ilsa Levine), de vriendin van Ram. Waarschijnlijk is een vrouwelijk personage aan het script toegevoegd voor de juiste genderbalans. Natuurlijk moet zij gered worden (één keer raden door wie). Op zich kunnen we de acteurs niet zoveel kwalijk nemen; ze volgen het script waarvan de dialogen meer dan eens onlogisch zijn en vaak onbedoeld lachwekkend.
Rechtvaardigheid
De enige persoon die nog een beetje geloofwaardig overkomt, is Brandt (Donny Boaz), hoofd van de afdeling beveiliging van Ahmeds organisatie. Na het overlijden van zijn familie is hij zijn geloof in de Almachtige verloren. Verdriet en woede drijven hem tot wreedheden, maar zoals we weten is het oog om oog principe zelden productief. Dat weet Carroll ook en het intrigerende concept van vergeving wordt er dan ook aan de haren bijgesleept. Jammer, het had de film meer diepgang gegeven en was tegelijkertijd ook een fijne universeel geldende boodschap geweest.
Nog voor de film begint wordt de kijker verrast door een lijst van internationaal verdiende filmprijzen. Alsof we moeten worden overtuigt van dat wat ons te wachten staat van hoog niveau is. Helaas wordt die verwachting niet waargemaakt. Black Easter verdient zeker een prijs, namelijk een Raspberry: de Amerikaanse prijs voor slechtste film. Ach, ik ben in een frivole bui: toch maar een half sterretje als waardering voor alle moeite.