Recensie 'Child 44'

In deze op de Rob Smiths roman gebaseerde Sovjetfilm zien we Tom Hardy de rol spelen van Leo Demidov, een hoog geplaatst lid van de militaire politie onder het Stalinregime, die zijn functie vergaard heeft doordat hij de Sovjetvlag omhoog hield bij een iconische foto op het dak van de Reichstag. Leo zakt voor een omstreden test om zijn absolute loyaliteit aan het regime aan te tonen en wordt gedegradeerd. Toch behoudt hij zijn gedrevenheid om een onderzoek naar kindermoorden langs de Russische spoorwegen op te lossen.

Overdreven Russische accenten

Iets wat bij deze film meteen opvalt zijn de overdreven Russische accenten van de acteurs. Dit zou je kunnen zien als een een extra laag humor die over de film heen komt, maar er valt nog te twijfelen over of het de kwaliteit van de film ook ten goede komt. Vooral omdat Tom Hardy dit accent zo moet forceren dat een realistische afschildering ver te zoeken is. Persoonlijk denk ik dat ze er beter aan hadden gedaan als ze Engels sprekende Russische acteurs hadden gecast, niet alleen voor het accent maar ook voor een geloofwaardiger Oostblok-uiterlijk.

Een verhaal aangepast voor de consument

De film is geregisseerd door de Zweedse regisseur Daniel Espinoza, een relatief nieuwe regisseur maar desondanks met titels op zijn naam als Snabba Cash (2010) en Safe House (2012). Child 44 is zijn minste werk tot nu toe. De film is gebaseerd op het boek van Rob Smith met dezelfde titel, het verhaal is echter waarschijnlijk wel op bepaalde punten aangepast zodat we Tom Hardy vaker iemand op zijn bek kunnen zien slaan. Dit komt echter niet ten goede aan de samenhang, waardoor de film op sommige punten simpelweg minder spanning geeft dan mogelijk was geweest bij de verfilming van een bestseller. Ook komt het de historische context niet ten goede, waardoor deze op sommige punten lichtelijk ongeloofwaardig lijkt.

Gebaseerd op een sterk verhaal

Toch heeft deze film ook goede aspecten. Een van deze aspecten is de mix van genres. Op de eerste plaats is Child 44 uiteraard een historisch drama, maar binnen dit verhaal loopt een verhaal met een ander genre, dat van het onderzoek naar kindermoorden, wat deze film ook een soort forensische thriller maakt. Ook interessant is dat er meerdere keren duidelijke vormen van Sovjetfilosofie naar voren komen. Een voorbeeld hiervan is het idealisme dat er "geen moord is in het paradijs", slechts politieke misdaden. Onder deze regels is het voor Leo vervolgens natuurlijk erg moeilijk om een moordzaak op te lossen. Dit conflict tussen Leo's doelen en de regels van de Russische maatschappij geven een vernieuwd inzicht in het Stalinregime, en communisme in het algemeen. Toch zijn deze kwaliteiten niet te wijten aan de filmische kwaliteiten van Espinoza maar aan de kracht van het verhaal van Rob Smith.

Toch de moeite waard?

Child 44 is een verhaal met een hoop potentie dat slachtoffer is geworden van een slechte casting, en kleine aanpassingen in de verhaallijn. Toch is dit een interessante film om heen te gaan als je geïnteresseerd bent in geschiedenis, klaar bent met films over de Tweede Wereldoorlog, en je meer wil weten over het Stalinregime dat vele miljoenen mensen het leven kostte. Of uiteraard gewoon om een Russische versie van Tom Hardy met enige regelmaat zijn 'kameraden' in elkaar te zien timmeren.