Recensie 'Svart Krabba'

In de Netflix Original Svart krabba (2022) gaan zes soldaten op een speciale missie. Het Zweden van nu is een dystopische omgeving geworden waar alleen nog maar oorlog woedt. Steden worden platgebombardeerd en onschuldige burgers zijn op de vlucht. In het huidige licht roept het onherroepelijk gelijkenissen op met de oorlog in Oekraïne, ware het niet dat deze film ver daarvoor al gemaakt is.

Extra motivatie

Caroline Edh (Noomi Rapace) sluit zich aan bij een groep soldaten die al schaatsend honderden kilometers moeten afleggen om zo achter de vijandelijke linies te komen. Door de oorlog en klimaatveranderingen, is de gehele zee bevroren. De codenaam van de missie is Svart Krabba ofwel zwarte krab. Ze vervoeren twee kokers met een speciale inhoud, die wel eens het einde van de oorlog kunnen betekenen. Die kokers moeten naar een onderzoekscentrum aan de andere kant van de archipel. Caroline heeft een extra motivatie omdat ze eerder in de oorlog haar dochter kwijtraakte door rebellerende soldaten. Wat de andere leden van de missie drijft, blijft min of meer in het ongewisse. Al snel ontstaat er een machtsstrijd in de groep tussen de luitenant en Caroline. De groep moet vooral 's nachts de kilometers afleggen omdat ze anders zichtbaar zijn voor de vijand.

In het eerste uur van de film gebeurt er te weinig waardoor de aanloop veel te lang duurt. Pas in het tweede uur komt het verhaal en de interactie tussen de personages op gang, maar echt overtuigen wil het maar niet. Terwijl er op zich best potentie in het verhaal en de film zit. Er zitten vreemd gemonteerde scènes in de film, het acteerwerk is ondermaats, de personages zijn niet interessant en echt spannend of meeslepend wil het niet worden. Ook is niet duidelijk wie die vijand is en wie tegen wie vecht. Nu zie je dat wel vaker in dystopische films, maar toch is het een gemis.

Gemiste kans

In het tweede uur van de film zitten sporadisch momenten die je even doen opveren vanuit je stoel of bank, maar dat is te weinig. In die momenten moet de film het voornamelijk hebben van de fraaie beelden – het camerawerk is prima –, van de sounddesign – een dikke pluim voor het geluid – en de soundtrack. Maar als deze ingrediënten een film overeind moeten houden, is dat vaak een teken aan de wand dat er ergens anders iets niet goed gaat.

Het kan er mee te maken hebben dat regisseur Adam Berg op het gebied van speelfilms nog te onervaren is. Hij heeft zich voornamelijk beziggehouden met videoclips van grote bands. Normaal gesproken kan een actrice van formaat als Rapace een film wel dragen, maar hier heeft ze geen overtuiging of enig charisma. Ook de flashbacks met haar dochter voegen weinig toe. Ook heeft Svart Krabba zoals zoveel Netflix Original-films een blauwe zweem (filter) over de beelden hangen die het allemaal nog grauwer en somberder maken. Svart Krabba is een film met in de basis veel potentie maar die helaas 'door het ijs zakt' en nooit echt weet te overtuigen. Een gemiste kans.