Recensie 'Fast & Furious 8'

Het blijft vreemd hoe de Fast and Furious-serie na meerdere missers toch is uitgegroeid tot een miljardenfranchise. We zijn inmiddels toe aan deeltje acht en alle bekende gezichten zijn weer van de partij. En voordat je het vraagt, ja, qua actie is alles 'bigger'…maar niet per se beter.

Chantage

Na een autorace in Havana die je doet terugdenken aan de eerste films, wordt Dom (Vin Diesel) gechanteerd door terrorist en superhacker Cipher (Charlize Theron). Hij verraadt zijn team, natuurlijk bestaande uit zijn vrouw Letty (Michelle Rodriguez), Hobbs (Dwayne 'The Rock' Johnson), hackers Tej (Ludacris) en Ramsey (Nathalie Emmanuel) en praatjesmaker Roman (Tyrese Gibson). Waarmee chanteert zij hem? Tja… Overheidsagent Mr. Nobody (Kurt Russell) en nieuweling Little Nobody (Scott Eastwood) rekruteren de groep – en voormalige 'baddie' Deckard (Jason Statham) – om Ciphers terroristische plannen te dwarsbomen en zo ook erachter te komen waarom Dom lijkt te zijn overgelopen.

Als dat over the top klinkt, dan heb je volkomen gelijk, helemaal omdat we het hier over een serie hebben die eerst slechts over illegale straatraces ging. Vergeleken met de recentere films lijkt deel één wel een minimalistische arthouse flick. De actie is grootser opgezet dan ooit tevoren en hetzelfde geldt helaas ook voor de CGI. Het levert soms indrukwekkende plaatjes op, maar echt spannend wordt het niet. Ondanks alle extreme actie vrees je nooit voor iemands leven.

Daarom ook des te vreemder dat het melodrama flink is opgeschroefd, aangezien dit nooit de kracht van deze serie is geweest. Het levert zelfs bijna onbedoeld geestige scènes op, zoals Cipher die Dom op de proef stelt en ondertussen speeches houdt over complexe materie als de menselijke aard en keuzetheorie. En tegelijkertijd is er verrassend veel humor te bekennen, zoals de verbale kattengevechten tussen Hobbs en Deckard ("I will beat your ass like a Cherokee drum!"). Het meest menselijke moment is gek genoeg een blooper waarin na allerlei creatieve beledigingen Johnson en Statham allebei in lachen uitbarsten.

Tandje minder?

Alle typische Fast and Furious-elementen zijn dus aanwezig, maar een mooi geheel wordt het nooit. Het is ook een vreemd besef dat de humor de show steelt en niet de actie. Beetje omgekeerde wereld. De bijna zelfbewuste humor is leuk en je laat daarmee ook zien dat het allemaal niet zo serieus bedoeld is. Maar als Diesel en co willen dat hun melodrama en dat alsmaar terugkerende thema, het belang van familie, nog serieus genomen worden, kunnen ze maar beter goed nadenken over de toekomst van de serie. Misschien voor deel negen een tandje minder? Back to basics? Is dat überhaupt nog mogelijk? Het zou wat zijn als het vervolg autoraces heeft die eens niet zo afhankelijk zijn van schokkerige beeldvoering en CGI. Waarom denk je dat films als Bullitt en John Wick zo geliefd zijn? Omdat de actie 'echt' aanvoelt. De Fast and Furious-serie hoeft niet andere films te imiteren en heeft elk recht om lekker zichzelf te blijven. Maar een 'realistische' Fast and Furious, na deze extravaganza? Dat zou van echt lef getuigen.